Meer dan 3.000 zeemijlen open oceaan, één schip, eindeloze verhalen.
Voor velen is Tahiti het ultieme Polynesische paradijs: witte zandstranden, smaragdgroene bergen en een bevolking wiens hartelijkheid net zo warm is als de tropische zon. Maar voor zeilers is Polynesië meer dan een paradijs—het is een speelveld vol eindeloze mogelijkheden.
Onze reis van Tahiti naar Rapa Nui (Paaseiland) is een oceaanoversteek als geen ander. De mijlen die voor ons liggen zijn talrijk, maar de reis biedt ruimte om te ontdekken, te reflecteren en misschien aan land te gaan op een van Polynesië’s minst bezochte juweeltjes: de Austral-eilanden.
Na vertrek uit Papeete zetten we koers naar het zuiden, en verlaten al snel de zone van de passaatwinden. De Tecla, een trotse dame van de zee, ontvouwt haar zeilen—klaar om te dansen op de wispelturige wind. Met haar zeewaardige romp en rijke tuigage brengt ze ons met vertrouwen de diepe oceaan op.
De Austral-eilanden rijzen op als vergeten smaragden uit de uitgestrekte Stille Oceaan. Eerder dit seizoen verkenden we al een groot deel van deze afgelegen archipel—nu hopen we dat ene eiland te bezoeken dat toen nog buiten bereik bleef: Rapa. Woest en geïsoleerd was dit eiland ooit het domein van veertien strijdende clans, elk met een eigen stenen fort. Veel van hun erfenis ligt nog verscholen in de nevelige heuvels. Rapa wordt zelden bezocht—de bevoorradingsschepen komen slechts eens per maand—een ontmoeting aan het einde van de wereld.
Daarna roept de zee opnieuw. We volgen de westenwinden over open water, omarmen de stilte, deining en sterren. Elke gezeilde mijl is een lied van de diepte.
En dan, aan de horizon, verschijnen de beelden van Hanga Roa. De eerste aanblik van de Moai van Paaseiland wekt verwondering: Hoe vonden oude zeevaarders dit stipje in de oceaan met hun ‘primitieve’ vaartuigen? Of waren ze in werkelijkheid eeuwen vooruit op hun tijd?
We hijsen de zeilen vanuit Tahiti en zetten koers naar zuidelijker breedtegraden. De reis begint met het suizen van de passaatwinden en het beloftevolle onbekende voor ons.
Zuidelijk van de passaatzone begint de Stille Oceaan haar ware gezicht te tonen. De tijd vertraagt. Het wachtsysteem bepaalt ons ritme, en de zee wordt onze metgezel.
Als wind, weer en getij het toelaten, laten we het anker vallen bij het mysterieuze eiland Rapa. Verken eeuwenoude stenen forten, wandel over steile bergkammen en maak kennis met een van de meest afgelegen gemeenschappen van Polynesië.
Dit is echt oceaanzeilen op z’n puurst. Dagen vervloeien met de nachten. Leer navigeren op de sterren, klim in het want, lees, schrijf, rust, adem. Het schip wordt je wereld.
Na meer dan 3.000 zeemijlen rijzen de kliffen van Paaseiland op uit de oceaan. Een moment van verwondering en voldoening. Welkom aan land.
Let op: dit reisschema is volledig afhankelijk van het weer en kan te allen tijde wijzigen. De wind schrijft zijn eigen verhaal—wij volgen de hoofdstukken.